Bij de productie van synthetische drugs, zoals MDMA en amfetamine, komt veel vloeibaar afval vrij, waar de producenten vanaf moeten. De laatste jaren worden steeds vaker gedumpte jerrycans, vaten en soms hele containers met synthetisch drugsafval aangetroffen door passanten of surveillerende toezichthouders. De dumpingen worden gevonden in de natuur, langs de snelweg, op industrieterreinen en zelfs midden in woonwijken. Daarnaast wordt drugsafval in vloeibare vorm geloosd. Professionals maken zich zorgen over zowel de toename van het aantal aangetroffen dumpingen, als de risico’s die deze met zich meebrengen voor mens en natuur. Tegelijkertijd kunnen de dumpingen wel een aanknopingspunt bieden voor de politie om bij de achterliggende keten van de synthetische drugsproductie te komen. Elke drugsafvaldump is in beginsel een plaats delict en dient ook op die manier door toezichthouders, handhavers, politie en andere ketenpartners te worden benaderd.
De onderzoekers analyseerden gegevens over door de politie geregistreerde dumpingen, bestudeerden acht afgesloten opsporingsonderzoeken naar dumpingen en lozingen en spraken vele betrokkenen van diverse instanties, zoals politie, gemeenten, provincies, waterschappen en Staatsbosbeheer.
In het onderzoek is gekeken naar de aard en ontwikkeling van synthetische drugsafvaldumpingen en -lozingen in Nederland, de werkwijze van verschillende instanties bij het aantreffen van een dumping en de mogelijkheden die de dumpingen bieden voor de opsporing.
Opdrachtgever: Politie en Wetenschap
Projectleider: Yvette Schoenmakers
Het onderzoek is hier te downloaden.